Mijn buikpijn verhaal

Prikkelbare darm.

Vanaf mijn 16^e ben ik bekend met het PDS ik wist precies wat ik kon eten en wat niet, dat ging jaren vrij goed. Ook heb ik in die periode tests gehad in het ziekenhuis om te kijken waar ik mogelijk gevoelig voor was daar is niks uitgekomen.

Galstenen

Toen ik op mijn 25^e heftige pijnaanvallen kreeg bleek ik galstenen te hebben. Mijn galblaas werd verwijderd. Nadat ik de nodige kilo’s kwijt was geraakt, kwam ik weer lekker op gewicht.

Jarenlang ging het prima. Ik had geen last meer van mijn PDS. Ik vond het prima te doen. Ik gebruikte geen zakjes, kruiden, kaas, en ik nam weinig koffie (2 kopjes per dag). Pindakaas kon ik niet verdragen en ik moest uitkijken met vet eten, pinda’s, softijs en appels.

Buikpijnaanval

Jaren later (nov 2015) is mijn baarmoeder verwijderd. Ik knapte net weer wat op toen ik in april 2016 mijn eerste heftige buikpijnaanval kreeg. Ik was naar de fysiofit geweest en had een hongergevoel. Ik had een heel naar gevoel nadat ik een halve mango had gegeten. Zo raar! Het nare gevoel zakte ook weer weg. Zo’n 2 weken later gebeurde het weer en na een paar dagen nog een keer. Het was een zeer heftige pijn in mijn bovenbuik en het voelde weer alsof ik een aanval had van galstenen, maar dat kon toch niet. Ik werd door de huisarts gestuurd naar het ziekenhuis. Daar heb ik een echo gehad van de buik, daar kwam niks uit. Gelukkig! Ik was ook verbaasd. “Het is PDS”  werd het weer opgegooid.

Oke, en nu hoe verder mijn gewicht? Ik woog in deze periode bijna 72 kg, er mocht wel iets vanaf. Nou dat ging heel snel, want ik bij alles wat ik at, kreeg ik buikpijn. Echt niet normaal! Ik heb 3 kinderen en weet wat weeën zijn maar dit was veel heftiger. De buikpijn bleef soms boven in de buik en een andere keer in de onderbuik. Vaak zakte het ook weer weg, meestal na ongeveer 4 uur. Paracetamol hielp niet. Gelukkig kreeg ik van de huisarts een zetpil diclofenacnatrium 100 mg die zorgde voor minder pijn. Door deze zetpil verdween de buikpijn niet helemaal. Ik werd er goed suf van. En daarbij de volgende dag helemaal uitgeput.

Inmiddels was mijn energie ver te zoeken en woog ik nog maar 58 kg in nog geen jaar tijd. Via de huisarts gevraagd of ik naar een diëtist kon omdat ik zo graag weer normaal wilde kunnen eten. En wat aankomen in gewicht en vooral geen pijn meer wilde hebben. Eten werd bijna een angst.

Naar de diëtist

In 2017 kon ik naar de diëtist. Ik heb mijn verhaal goed kunnen doen er werd mij het Fodmap dieet geadviseerd. Alles wilde ik wel doen dus aan de slag: eerst de kasten langs met de fodmaplijsten. Ik zag dat er niet veel over bleef.

Boodschappen gedaan. En ondertussen etiketten lezen in de winkels. Wat een gedoe zeg.

Fodmap dieet

Maar goed mijn eerste maaltijd van het fodmap dieet….. ik weet niet eens maar wat het was maar wel dat ik géén pijn heb gehad na de maaltijd! Hoe fijn is dat ik kon wel janken van blijdschap.

Ik heb me 6 weken streng aan het dieet gehouden. Daar ging ik testen. Pff dat was best spannend. En idd ik kreeg weer buikpijn, van sommige voedingsmiddelen, niet van alles. Ik kreeg ook andere ongemakken zoals verstopping of last van een opgeblazen gevoel.

Ik bleef deels fodmap doen. Heel soms had ik nog wat buikpijn. Ik had vooral last als ik teveel ging eten. Wat mij helpt is dat ik vaak, om de 2 uur, een een klein tussendoortje neem. Als ik niet ging eten, kreeg ik ook weer pijn. Buikpijn is zo lastig! Het kan echt je leven behoorlijk beheersen.

Hoe ging het eten koken

Wij hebben een gezin van 5 personen en met het koken had ik vaak voor mij apart gekookt, zodat de rest wel bijvoorbeeld kon genieten van een saté kroket of erwtensoep. Wat verlangde ik ernaar om dat ook te kunnen eten! Vaak rook ik er even aan en proefde het in mijn gedachten. Ik kon er heel goed van afblijven, want ik wist dat als ik toch een klein hapje nam het weer fout ging. Met als gevolg dat ik dan weer uren lag te kronkelen en te puffen.

Tobben met mijn gewicht

Mijn gewicht was nog niet goed. Van de diëtist kreeg ik speciale dieetvoeding (flesjes van merk Nutricia). Hierdoor groeide ik weer in gewicht. Helaas na  3 weken kreeg ik toch weer dat zeurderige buikpijn. Er zat iets lactose in zo minimaal dat ik er eigenlijk geen last van kon hebben. Gestopt en de buikpijn verdween. Toen overgegaan op melkunie proteïne lactosevrije kwark om op gewicht te blijven. Ik nam er 2 per dag. Dat ging goed. Ik wilde graag naar een gewicht van 65 kg.

Ik kon het allemaal redelijk volhouden, maar was vaak moe en koud. Naast mijn gezin heb ik alles wat ik deed afgezegd om wat meer rust te vinden. In juni 2019 heb ik werk gekregen als huishoudelijke hulp in de ouderenzorg wat fijn was dat dat dit op mijn weg kwam. Ik had voor mijn gevoel het voor elkaar. Alles ging prima: het fodmap dieet ging goed, mijn gewicht was inmiddels 65 kg. Ik had daarom getrakteerd op een zelf gebakken cake (volgens fodmap) bij de fysiofit groep, die mensen leefden zo met mij mee bijna iedereen wil wat kilo’s kwijt en ik wilde groeien.

Helaas viel ik door het werk weer meer af en zat zo weer bij de 61 kg. Veel mensen die mij een tijdje niet hadden gezien zeiden: “Wat zie je er goed uit!” Nou ik vond het vreselijk. Ik vond mezelf veel te mager. Als ik in de douche ging en mijzelf in de spiegel zag, kon ik wel janken, want ik kon mijn eigen ribben zien. Van de diëtist kreeg ik weer flesjes Nutricia dieetvoeding om te groeien. Helaas na het 1^e flesje kreeg ik al last. Dus ik ging weer aan de kwark 2 per dag.

Tot aug/sept 2019 ben ik zo doorgegaan maar het was erg moeizaam. Ik was er zo klaar mee. Ik merkte dat ik niet groeide in gewicht, ik voelde me niet fit. Ik had het idee dat ik dit niet zo vol kon houden. Ik ben toen weer naar de huisarts geweest en ik werd doorgestuurd naar de internist. Heel zenuwachtig was ik. Ik vroeg mezelf af: “Wat doe ik hier? Het heeft toch geen nut.”

Naar de internist

Ik had een goed gesprek met de internist. Ik zou een maagfilmpje krijgen. In nov 2019 vond dat plaats. Dat was de grote verandering voor mij en voor ons gezin. De uitslag was: Er liep te veel maagsap terug. Daar kreeg ik een medicijn voor namelijk Omeprazol 2 per dag. Nog goed gekeken dat er geen lactose in zat want oh wat was ik bang voor die pijn. Dat ging goed, geen pijn. Mijn buik voelde anders rustig zo vreemd maar fijn. Na 2 weken kreeg ik een andere soort medicijn, want ik werd er misselijk van.

Na een paar weken had ik een telefonisch controle. Ik mocht weer gewoon gaan eten. Er stond nog een restje erwtensoep, een soep kommetje vol. Natuurlijk zware kost (en met veel fodmaps) maar ik dacht: “Als ik dit kan eten ben ik genezen.” Tussen de middag opgegeten….. wouw wat een feestje zeg!

Ik ben genezen

‘s Middags waren we weg geweest wat boodschappen doen en ik heb géén last gehad van mijn buik, heel vreemd, echt! Ik riep vaak “Als ik dit kan eten ben ik echt genezen hoor!” Ze lachten mij al uit hier thuis. In de jaren van het fodmap dieet heb ik vaak gezegd: ” Ik wou dat ze een pil hadden dat ik alles weer kan eten.” Ik dacht dat het bij dromen bleef.

In het weekend dat ik groen licht kreeg om weer gewoon te gaan eten, heb ik dat ook gedaan. Ik at hetzelfde brood als de rest van het gezin, inclusief een kroketje en een appel. Wel voorzichtig hoor. De ene dag at ik volgens het dieet en de andere dag weer gewoon. En ik had echt nergens last. Geen pijn meer. Ik kon gewoon naar de wc en ik had vooral rust in mijn buik, zo apart.

Het is nu zomer 2021. Ik ben gegroeid in gewicht, ik geniet van het eten. Ik voel me veel beter, kan alles makkelijker volhouden, ik heb het niet meer koud en ik zie weer mezelf in de spiegel.

In het afgelopen anderhalf jaar is er veel gebeurd. Ook financieel merken we nu dat het makkelijker is. Ik heb uitgerekend dat ik voor mij alleen op 85.00 euro per maand alleen al aan zuivel kocht om maar op gewicht te kunnen blijven. En daar kwam glutenvrij brood nog bij en noem maar op. Gelukkig zijn de tijden nu veel beter. Het gaat goed met mij.

Ik wil dit verhaal graag delen om anderen te kunnen helpen en vol te houden om misschien een oorzaak te vinden.

Trienke